古诗词网
首页
诗词
名句
作者
古籍
字典
词典
综合
诗词
诗题
诗句
作者
古籍
主题:
故乡
豆蔻
相思
秋风
九天
大漠
北风
青山
尘世
明月
青天
天山
天涯
诗书之博也,春秋之微也,在天地之间者毕矣。
荀子《劝学》
思索以通之,为其人以处之,除其害者以持养之。
荀子《劝学》
故未可与言而言,谓之傲;
荀子《劝学》
不道礼宪,以诗书为之
荀子《劝学》
《诗》曰:尸鸠在桑,其子七兮。
荀子《劝学》
长而异俗,教使之然也。
荀子《劝学》
此之谓也。百发失一,不足谓善射;
荀子《劝学》
能定能应,夫是之谓成人。
荀子《劝学》
故礼恭,而后可与言道之方;
荀子《劝学》
可与言而不言,谓之隐;
荀子《劝学》
怠慢忘身,祸灾乃作。
荀子《劝学》
故必由其道至,然后接之;
荀子《劝学》
茎长四寸,生于高山之上
荀子《劝学》
小人之学也,以为禽犊。
荀子《劝学》
为之,人也;舍之,禽兽也。
荀子《劝学》
故隆礼,虽未明,法士也;
荀子《劝学》
色从而后可与言道之致。
荀子《劝学》
说楛者,勿听也。
荀子《劝学》
使口非是无欲言也,使心非是无欲虑也。
荀子《劝学》
非其道则避之。
荀子《劝学》
古之学者为己,今之学者为人。
荀子《劝学》
傲、非也,囋、非也;
荀子《劝学》
以锥餐壶也,不可以得之矣。
荀子《劝学》
问君何能尔?心远地自偏。
陶渊明《饮酒·其五》
此中有真意,欲辨已忘言。
陶渊明《饮酒·其五》
上一页
下一页
第 1 页
第 2 页
第 3 页
第 4 页
第 5 页
第 6 页
第 7 页
第 8 页
第 9 页
第 10 页
第 11 页
第 12 页
第 13 页
第 14 页
第 15 页
第 16 页
第 17 页
第 18 页
第 19 页
第 20 页
第 21 页
第 22 页
第 23 页
第 24 页
第 25 页
第 26 页
第 27 页
第 28 页
第 29 页
第 30 页
第 31 页
第 32 页
第 33 页
第 34 页
第 35 页
第 36 页
第 37 页
第 38 页
第 39 页
第 40 页
第 41 页
第 42 页
第 43 页
第 44 页
第 45 页
第 46 页
第 47 页
第 48 页
第 49 页
第 50 页
第 51 页
第 52 页
第 53 页
第 54 页
第 55 页
第 56 页
第 57 页
第 58 页
第 59 页
第 60 页
第 61 页
第 62 页
第 63 页
第 64 页
第 65 页
第 66 页
第 67 页
第 68 页
第 69 页
第 70 页
第 71 页
第 72 页
第 73 页
第 74 页
第 75 页
第 76 页
第 77 页
第 78 页
第 79 页
第 80 页
第 81 页
第 82 页
第 83 页
第 84 页
第 85 页
第 86 页
第 87 页
第 88 页
第 89 页
第 90 页
第 91 页
第 92 页
第 93 页
第 94 页
第 95 页
第 96 页
第 97 页
第 98 页
第 99 页
第 100 页
转到:
主题
推荐